Eurodram 2024 Αποτελέσματα
Ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα για το Eurodram 2024.
Σας ευχαριστούμε 
για την συμβολή σας.
Ελληνικά / Greek
★ Από Δεύτερο Χέρι (Second Hand) – Μαρία Αθήνη (Maria Athini)
★ Ruby Tuesday (Ruby Tuesday) – Μαριτίνα Πάσσαρη (Maritina Passari)
★ ΑΡΓΟΣ 2101 (ARGOS 2101) – Λεωνίδας Βουρδονικόλας (Leonidas Vourdonikolas)
To EURODRAM είναι ένα δίκτυο προώθησης θεατρικών έργων σε ευρωπαϊκές, μεσογειακές και κεντροασιατικές γλώσσες. Ο κύριος στόχος του είναι να προτείνει έργα σύγχρονων θεατρικών συγγραφέων τόσο σε επαγγελματίες θεάτρου, όσο και στο ευρύτερο κοινό, με έμφαση στη γλωσσική ποικιλία. Στο πλαίσιο αυτό προωθεί την κυκλοφορία, τη μετάφραση και την προώθηση των θεατρικών έργων μεταξύ των διαφόρων γλωσσών της Ευρώπης και του Μεσογειακού χώρου. Το δίκτυο είναι οργανωμένο σε 30 επιτροπές και έχει περισσότερα από 300 μέλη.
Το EURODRAM φιλοξενεί δύο είδη θεατρικών διαγωνισμών:
Στις ζυγές χρονιές η κάθε επιτροπή επιλέγει τρία πρωτότυπα θεατρικά έργα και τα προωθεί για μετάφραση σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Στις μονές χρονιές οι επιτροπές επιλέγουν τρία θεατρικά έργα από έργα που έχουν μεταφραστεί στη γλώσσα της επιτροπής, με στόχο να δημοσιευθούν ή και να παρασταθούν.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΥΠΟΒΟΛΗ
Θεατρικά έργα μπορούν να υποβάλλονται από τους ίδιους τους συγγραφείς. Η γλώσσα του κειμένου, τα Ελληνικά, είναι το κύριο σημείο αναφοράς, ανεξάρτητα από την εθνικότητα ή τον τόπο διαμονής του συγγραφέα. Υπάρχει απόλυτη ελευθερία για το θέμα, το είδος και τη διάρκεια του θεατρικού έργου. Τα έργα δεν απαιτείται να είναι νέα και μπορεί να έχουν ήδη παρασταθεί. Όλα τα προαπαιτούμενα έγγραφα πρέπει να υποβληθούν σε αρχεία pdf μέσω email και μόνο.
ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
Συγγραφείς που γράφουν στην ελληνική γλώσσα.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αποστείλουν με email τα παρακάτω:
Οι συγγραφείς μπορούν να αποστείλουν τις συμμετοχές τους στην ηλεκτρονική διεύθυνση eurodramgr@yahoo.com μέχρι την 15η Ιανουαρίου 2024. Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν στις 21 Μαρτίου 2024. Θεατρικά έργα που θα υποβληθούν χωρίς όλα τα απαραίτητα στοιχεία θα απορρίπτονται.
Όσοι υποβάλλουν θεατρικά έργα θα λάβουν απάντηση από την επιτροπή μόνο σε περίπτωση που τα έργα τους επιλεγούν. Σε περίπτωση επιλογής, η περίληψη και τα βιογραφικά θα δημοσιευθούν. Στη συνέχεια θα ενημερωθούν για τη διαδικασία η οποία θα ακολουθηθεί. Τα αποτελέσματα θα δημοσιευτούν διαδικτυακά. Δεν θα υπάρχει χρηματική αμοιβή για τους νικητές και το έργο δεν θα παρασταθεί μέσα στα πλαίσια του Eurodram.
Αν θέλετε να δείτε τα αποτελέσματα των προηγούμενων διαγωνισμών: http://eurodram.org/selections/
Για περισσότερες πληροφορίες δείτε σε αυτό το link:
Στην πρόσκληση για το διαγωνισμό ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ που προκήρυξε το Eurodram, η Επιτροπή Αξιολόγησης αφού μελέτησε τα κείμενα επέλεξε τα τρία ακόλουθα έργα:
★ Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος (El cos més bonic que s’haurà trobat mai en aquest lloc / The most beautiful body that has ever been found there), του Josep María Miró, μεταφρασμένο από τα Καταλανικά από την Μαρία Χατζηεμμανουήλ.
★ Ο αδελφός Χουάν ή ο κόσμος είναι θέατρο (El hermano Juan o el mundo es teatro / Brother Juan or the world is a theatre), του Miguel de Unamuno, μεταφρασμένο από τα Ισπανικά (Καστιλιάνικα) από την Κυριακή Χριστοφορίδη.
★ Ορφανά (Orphans), του Dennis Kelly, μεταφρασμένο από τα Αγγλικά από τον Κωνσταντίνο Μάρκελλο.
Ευχαριστούμε όλες και όλους για τη συμμετοχή τους.
Τελευταία μέρα της παράτασης υποβολής μεταφράσεων η 21/1/2023
Το EURODRAM, το δίκτυο προώθησης θεατρικών έργων, σας προσκαλεί να υποβάλετε μεταφρασμένα θεατρικά έργα που γράφτηκαν αρχικά σε μία από τις γλώσσες των μελών των επιτροπών (Ευρώπη, Κεντρική Ασία, Μεσόγειος) και στη συνέχεια μεταφράστηκαν στα Ελληνικά.
Για το 2023, κάθε επιτροπή του Eurodram θα επιλέξει τρία μεταφρασμένα θεατρικά έργα. Οι ενδιαφερόμενες/οι μπορούν να αποστείλουν τα έργα τους στην ηλεκτρονική διεύθυνση eurodramgr@yahoo.com μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2023. Για περισσότερες πληροφορίες για τους όρους συμμετοχής αλλά και για πληροφορίες για το έργο του δικτύου παρακαλούμε όπως επισκεφτείτε τον παρακάτω σύνδεσμο http://eurodram.org/contact/ ή στείλτε e-mail στο συμβούλιο του Eurodramboard@sildav.org.
ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
To EURODRAM είναι ένα δίκτυο προώθησης θεατρικών έργων σε ευρωπαϊκές, μεσογειακές και κεντροασιατικές γλώσσες. Ο κύριος στόχος του είναι να προτείνει έργα σύγχρονων θεατρικών συγγραφέων τόσο σε επαγγελματίες θεάτρου, όσο και στο ευρύτερο κοινό, με έμφαση στη γλωσσική ποικιλία. Στο πλαίσιο αυτό προωθεί την κυκλοφορία, τη μετάφραση και την προώθηση των θεατρικών έργων μεταξύ των διαφόρων γλωσσών της Ευρώπης και του Μεσογειακού χώρου. Το δίκτυο είναι οργανωμένο σε 30 επιτροπές και έχει περισσότερα από 300 μέλη.
Το EURODRAM φιλοξενεί δύο είδη θεατρικών διαγωνισμών:
Στις ζυγές χρονιές η κάθε επιτροπή επιλέγει τρία πρωτότυπα θεατρικά έργα και μέσω των επιτροπών τα προωθεί για μετάφραση σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Στις μονές χρονιές οι επιτροπές επιλέγουν τρία θεατρικά έργα από έργα που έχουν μεταφραστεί στη γλώσσα της επιτροπής.
Στην πρόσκληση για το διαγωνισμό υποβολής θεατρικών έργων που προκήρυξε το Eurodram, υποβλήθηκαν 44 έργα γραμμένα στην Ελληνική γλώσσα, από 42 συγγραφείς και η Επιτροπή Αξιολόγησης αφού μελέτησε τα κείμενα, επέλεξε τα τρία ακόλουθα θεατρικά έργα (με αλφαβητική σειρά):
—————————————
Here is the selection of the Greek language committee:
When the bell rings by Dimitris Alexiou
Final announcement by Lagopoulos Alexandros
Hairdressers by Passari Maritina
To EURODRAM είναι ένα δίκτυο προώθησης θεατρικών έργων σε ευρωπαϊκές, μεσογειακές και κεντροασιατικές γλώσσες. Ο κύριος στόχος του είναι να προτείνει έργα σύγχρονων θεατρικών συγγραφέων τόσο σε επαγγελματίες θεάτρου, όσο και στο ευρύτερο κοινό, με έμφαση στη γλωσσική ποικιλία. Στο πλαίσιο αυτό προωθεί την κυκλοφορία, τη μετάφραση και την προώθηση των θεατρικών έργων μεταξύ των διαφόρων γλωσσών της Ευρώπης και του Μεσογειακού χώρου. Το δίκτυο είναι οργανωμένο σε 30 επιτροπές και έχει περισσότερα από 300 μέλη.
Το EURODRAM φιλοξενεί δύο είδη θεατρικών διαγωνισμών:
Στις ζυγές χρονιές η κάθε επιτροπή επιλέγει τρία πρωτότυπα θεατρικά έργα και τα προωθεί για μετάφραση σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Στις μονές χρονιές οι επιτροπές επιλέγουν τρία θεατρικά έργα από έργα που έχουν μεταφραστεί στη γλώσσα της επιτροπής, με στόχο να δημοσιευθούν ή και να παρασταθούν.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΥΠΟΒΟΛΗ
Θεατρικά έργα μπορούν να υποβάλλονται από τους ίδιους τους συγγραφείς. Η γλώσσα του κειμένου, τα Ελληνικά, είναι το κύριο σημείο αναφοράς, ανεξάρτητα από την εθνικότητα ή τον τόπο διαμονής του συγγραφέα. Υπάρχει απόλυτη ελευθερία για το θέμα, το είδος και τη διάρκεια του θεατρικού έργου. Τα έργα δεν απαιτείται να είναι νέα και μπορεί να έχουν ήδη παρασταθεί. Όλα τα προαπαιτούμενα έγγραφα πρέπει να υποβληθούν σε αρχεία pdf μέσω email και μόνο.
ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
Συγγραφείς που γράφουν στην ελληνική γλώσσα.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αποστείλουν με email τα παρακάτω:
Οι συγγραφείς μπορούν να αποστείλουν τις συμμετοχές τους στην ηλεκτρονική διεύθυνση eurodramgr@yahoo.com μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2021. Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν στις 15 Μαρτίου 2022. Θεατρικά έργα που θα υποβληθούν χωρίς όλα τα απαραίτητα στοιχεία θα απορρίπτονται.
Όσοι υποβάλλουν θεατρικά έργα θα λάβουν απάντηση από την επιτροπή μόνο σε περίπτωση που τα έργα τους επιλεγούν. Σε περίπτωση επιλογής, η περίληψη και τα βιογραφικά θα δημοσιευθούν. Στη συνέχεια θα ενημερωθούν για τη διαδικασία η οποία θα ακολουθηθεί. Τα αποτελέσματα θα δημοσιευτούν διαδικτυακά. Δεν θα υπάρχει χρηματική αμοιβή για τους νικητές και το έργο δεν θα παρασταθεί μέσα στα πλαίσια του Eurodram.
Αν θέλετε να δείτε τα αποτελέσματα των προηγούμενων διαγωνισμών: http://eurodram.org/selections/
Για περισσότερες πληροφορίες δείτε σε αυτό το link:
ΕΣΥ:
Τι λάσπη είναι αυτή;
Τι λασπουριά;
Επίτηδες το έκανες.
Έτσι δεν είναι;
Τι κοιτάς;
ΤΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ;
Επίτηδες το ’κανες!
Τα κατάφερες.
Με έκανες πάλι έτσι, σκατά.
Ξανά και ξανά και ξανά και ξανά.
Δεν φτάνει που έχω κολλήσει μαζί σου εδώ μέσα…
Να φύγεις, δεν με νοιάζει πού θα πας.
Μου ρουφάς τον αέρα.
ΦΥΓΕ!
Εξαφανίσου.
Χάσου να μη σε βλέπω.
Δεν σ’ αντέχω άλλο.
Αυτό που ’κανες σήμερα δεν θα σ’ το συγχωρήσω ποτέ.
Τ’ ακούς;
ΠΟΤΕ!
Όταν τελειώσει όλο αυτό θα φύγω εγώ, να το ξέρεις.
Και ξέρεις γιατί;
Γιατί, κάθε φορά που σε βλέπω, μου έρχεται να ξεράσω.
Μην πλησιάζεις!
Μη με πλησιάζεις.
Και μην τολμήσεις ν’ ανοίξεις το κωλόστομά σου
να μου ζητήσεις συγγνώμη.
Βαρέθηκα τις συγγνώμες σου.
Δεν θέλω ν’ ακούω τη φωνή σου.
Ούτε να σε βλέπω.
Από δω κι εμπρός θα κοιμάμαι στο σαλόνι.
Δεν μπορώ κοντά σου λεπτό.
Να μοιράσουμε το σπίτι στη μέση.
Αυτό πρέπει να γίνει.
Από δω εγώ, από κει εσύ.
Δεν είναι δυνατόν να μένουμε μαζί σ’ αυτή την τρύπα.
Καλά, και σε παλάτι να μέναμε,
πάλι θα ξέρναγα με τη βλακεία σου.
Μόνοι μας να ήμασταν στη γη, πάλι θα περίσσευες.
Από παντού περισσεύεις.
Περισσεύεις.
Έχεις ξεχειλώσει.
Ράψε λίγο το στόμα σου, που όλο τρως,
που τρως ό,τι βρεις.
Κοίτα!
Η κοιλιά σου,
ο κώλος σου,
τα βυζιά σου…
Κοίτα τα πώς κρέμονται!
Όλα κρέμονται.
Θες να λέγεσαι και γυναίκα, πανάθεμά σε.
Μην κλαις, γαμώτο μου, μην κλαις.
Μάζεψε τις μύξες σου.
Δεν σ’ αντέχω όταν κλαις.
Σκάσε πια.
Βούλωσ’ το.
Μας ακούνε οι γείτονες.
Έχουν στήσει αυτί και γελάνε μαζί μας.
Να πάνε να γαμηθούν κι αυτοί και όλοι τους!
Που άλλη δουλειά δεν έχουν
από το ν’ ασχολούνται με τους άλλους.
Πώς βρέθηκα εγώ σ’ αυτή την κατάσταση;
Μου λες;
Πώς μπόρεσα να πιστέψω για μια στιγμή
πως είσαι άνθρωπος;
Πως εσύ είσαι άνθρωπος;
Ένα ζώο και μισό είσαι!
Στα τέσσερα πρέπει να προχωράς.
ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ!
Ζώον, ε ζώον!
Κουβέντα!
Δεν έχεις δικαιολογία για το σημερινό.
Μιλιά!
Τσιμουδιά!
Αν ακούσω ακόμα μία λέξη, θα σ’ αρχίσω στις ανάποδες.
Άχρηστη, ανίκανη.
Ένα τίποτα είσαι.
Ένα ασουλούπωτο πράμα, ατσούμπαλο.
Σε βλέπει ο κόσμος και γελάει.
Πώς σε φορτώθηκα εγώ, ο βλάκας;
Πώς μ’ έκανες να σ’ αγαπήσω;
Ο βλάκας!
Που έχεις τελειώσει ένα ψωροπανεπιστήμιο
και μου το παίζεις κάποια.
Όλα τα ζώα έχουν τελειώσει κάτι στις μέρες μας.
Και τι έκανες με το κωλόχαρτο που πήρες;
Βρήκες καμιά δουλειά της προκοπής;
Βρήκες εμένα, που σε παντρεύτηκα,
που σε φορτώθηκα.
Όλοι το ’λεγαν πως είσαι ένα τίποτα,
δεν τους άκουγα, ο βλάκας.
Δεν ντρέπομαι να το φωνάξω.
Είμαι ΒΛΑΚΑΣ, ΗΛΙΘΙΟΣ!
Μόνο ένας βλάκας θα ’ταν ακόμα παντρεμένος μαζί σου.
Κολλημένος μαζί σου σε πενήντα τετραγωνικά.
Κολλημένος μ’ εσένα.
Σαν να ’χω κολλήσει αρρώστια είναι, ψώρα!
Εσύ είσαι η αρρώστια.
Μην πεις λέξη και μην κλαις.
Κυρίως μην κλαις.
Μ’ ακούς;
Σκάσε, που να σε πάρει,
μας ακούει η γειτονιά, ηλίθια.
ΗΛΙΘΙΑ!
Δεν υπάρχει δικαιολογία για το σημερινό.
Μου τα ’βαλες σε καλό πιάτο,
έβαλες και καθαρό τραπεζομάντιλο να μου ρίξεις λάσπη στα μάτια.
Δεν έχεις δικαιολογία για το σημερινό.
Σήμερα κατάλαβα αυτό που έχω καταλάβει χρόνια τώρα,
πως δεν σου καίγεται καρφί για μένα.
Εδώ φαίνεται η αγάπη σου.
Μόνο τον εαυτούλη σου σκέφτεσαι.
Είμαι φυλακισμένος μαζί σου.
Φυλακή.
Με μια ανισσόροπη.
Με μια σκατένια, σκατόψυχη,
που δεν με νοιάζεται,
που σκέφτεται μόνο την πάρτη της.
Ο κόσμος χάνεται κι αυτή στην αρχοντοκοσμάρα της.
Επίτηδες δεν μου τα έκανες;
Πέσ’ το.
Παραδέξου το.
Λίγη ειλικρίνεια για μία φορά.
Με σιχαίνεσαι.
Κι εγώ σε σιχαίνομαι.
Κι εγώ.
Σε… σε…
Δεν έχω μισήσει άνθρωπο περισσότερο.
Έτσι και ψοφήσεις αύριο, ψοφίμι, πάρτι θα κάνω.
Ευτυχώς που δεν έχουμε παιδιά.
Που ήθελες και παιδί.
Να μ’ έχεις δεμένο, για πάντα.
Μη με πλησιάζεις.
Να μη σε βλέπω!
Πάρε κι αυτά από μπροστά μου.
Πάρ’ τα από μπροστά μου!
Τόσα χρόνια μου μαγειρεύεις,
δεν ξέρεις πως τα τρώω σκληρά;
Πόσες φορές μου ’χεις κάνει μακαρόνια;
Πόσες; Πεντακόσιες; Χίλιες;
Έτσι τα τρώω;
Σε ρωτάω.
Τι λαπάς είναι αυτό;
Τι λάσπη είναι αυτή;
Τι λασπουριά είναι αυτή;
Παίρνω που παίρνω κιλά, να τρώω κι αηδίες;
Φά’ τα εσύ.
ΦΑ’ ΤΑ!
Αν δεν ήθελες να μαγειρέψεις ας το έλεγες.
Αν βαριόσουν τόσο, να το ’λεγες, στόμα έχεις.
Θα τα έκανα μόνος μου.
Σιγά την επιστήμη, γαμώ τον αντίθεό μου.
Μακαρόνια σου ζήτησα, δεν σου ζήτησα καμιά σπεσιαλιτέ.
Δεν σου ζήτησα σαλιγκάρια γαλλικά.
Αυτά είναι πιο αηδιαστικά κι από σαλιγκάρια.
Λάσπη.
Λασπουριά.
Επίτηδες τα ’κανες έτσι,
παραδέξου το.
Για να μου γαμήσεις τα νεύρα.
Να μου χαλάσεις τη διάθεση.
Τα κατάφερες.
Ηλίθια.
Ηλίθια.
ΗΛΙΘΙΑ!
Ακούγεται παραμορφωμένος ήχος από χριστουγεννιάτικα κάλαντα.
ΓΥΝΑΙΚΑ:
Κοίτα τι στόλισα στο δέντρο. Είναι το μαγιό από τη λίστα που σε έβαλα να διαλέξεις. Από εκείνη την ιστοσελίδα, θυμάσαι; Αυτό που λατρεύω σε αυτό το μαγιό δεν είναι το χρώμα ή το ύφασμα του. Είναι το σχέδιο. Πάντα μου άρεσαν αυτά τα μαγιό. Που δεν είναι ούτε ολόσωμα ούτε μπικίνι. Είναι λίγο και από τα δυο. Και νομίζω με κολακεύουν. Μυρίζεις βότκα και γκρέιπφρουτ. Η καλύτερη μυρωδιά. Ταιριάζει με το άρωμα μου. Ξόδεψα πολλά χρήματα για απόψε. Ήθελα να σου ετοιμάσω το καλύτερο φαγητό, να δεις το δέντρο μας στολισμένο. Να δεις τα φωτάκια μας να αναβοσβήνουν δίπλα στο τζάκι. Διάλεξα την αγαπημένη σου ταινία, που φυσικά εύχομαι ποτέ να μην δούμε. Ή τουλάχιστον να παίξουν μόνο τα πρώτα δέκα λεπτά. Τι λες για αυτό που φοράω; Ποιότητα, κατασκευή, ε; Θα ’θελα να ερωτευτείς το μαγιό μου. Και άλλωστε εσύ το διάλεξες. Θέλω αυτή τη στιγμή να με γδύσεις και να με βοηθήσεις να το φορέσω. Τι κρίμα που μόνη μου τα λέω και μόνη μου τα ακούω. Τώρα θα πρέπει να καλέσω την αστυνομία. Και τι να τους πω; Ήταν ένα σούπερ μαγιό. Όλα σούπερ τα έβρισκες. Αλλά τώρα… που θα πέσει το πρώτο χιόνι και θα αρχίσουν οι ευχές… εσύ θα κοιμάσαι. Όμορφος είσαι όταν κοιμάσαι. Θα κάνω κανονικά ό,τι υπολόγιζα. Χωρίς ενοχές. Μέχρι και στο κρεβάτι μας θα ξαπλώσω. Δεν θα ’θελα να ξυπνήσεις. Συνέχισε να κάνεις ότι δεν ακούς. Άνοιξε τα μάτια. Μ’ αρέσει να με κοιτάς. Θα διαλέξουμε τώρα κάτι για σένα. Μια γραβάτα ίσως και ας μην τις φοράς. Κάτσε να ανοίξω τον υπολογιστή για να ψάξω. Παραγγέλνω αυτό που φαντάζομαι πάνω σου. Το κρεμάω στο δέντρο, να, δες. Με τη φαντασία μου. Ανοίγω το παράθυρο και μαγικά ξημερώνει. Χτυπάει το κουδούνι στ’ αλήθεια. Είναι η γραβάτα σου. Ναι, κοίτα… εγώ στην πραγματικότητα δεν έκανα κάτι. Δεν ήθελα να σε σπρώξω, αλλά και εσύ δεν χτύπησες κάπου… θέλω να πω δεν είναι και πολύ λογικό έτσι ξαφνικά να πέφτεις κάτω και να μην μου μιλάς. Να σου πω κάτι; Πρέπει να πάρω κάποιο τηλέφωνο… κάποιον που εμπιστεύομαι…. Αυτό δεν κάνουν στις ταινίες; Ναι… Δεν θα μπω στον κόπο ούτε να δω αν αναπνέεις… Γιατί για μένα δεν αναπνέεις. Εγώ σου είπα πράγματα που δεν τα έχω πει σε κανέναν και εσύ… Τελειωμένος. Όλοι σας τελειωμένοι. Πολύ τελειωμένοι. Και εγώ θα μιλήσω τώρα σε κάποιον γιατί μιλάω μόνη μου τόση ώρα και μόνο οι τρελοί μιλάνε μόνοι τους. Πρέπει να φύγω από δω… Να βρω έναν τρόπο… πριν έρθει κάποιος. Έπρεπε να είχα φορέσει κάτι άλλο. Να μην είχα έρθει σε αυτή την ερημιά εδώ μαζί σου. Εύχομαι να ξυπνήσεις. Να, κλείνω τα μάτια, ξαπλώνω εδώ δίπλα σου με το σούπερ μαγιό που εσύ διάλεξες απόψε για να φορέσω… Σε εκείνη την ιστοσελίδα, θυμάσαι; Το σχέδιο πάντα να κοιτάς. Όχι το χρώμα, το σχέδιο. Να υπάρχει πάντα ένα σαφές, καθαρό σχέδιο. Αύριο το πρωί θα στολίσουμε δέντρο. Θα ανοίξεις τα δώρα σου, θα πιούμε καφέ. Να, ήδη το κάνουμε. Βλέπεις; Όλο το σπίτι είναι γεμάτο αίματα, αλλά εμείς είμαστε καθαροί, σαν το χιόνι… Έξω, ο κόσμος έχει μετατραπεί σε βυθό. Να, βλέπω κάποιους να έρχονται. Πλησιάζουν, κολυμπώντας, στο σπίτι. Μια νιφάδα αρχίζει να περικυκλώνει το σώμα μου. Μου ζητάει την άδεια για να με πάρει αγκαλιά. Επιτέλους. Έχω να πω τώρα κάπου την ιστορία μου.
ΑΝΤΡΑΣ:
Το ροζ γκριφόν παρακολουθεί τα πάντα.
Είναι το μάτι του Θεού.
Εκεί, από τη γνωστή θέση του, πάνω στην βιβλιοθήκη.
Ανάμεσα στον Παπαδιαμάντη και τον Ντίκενς.
Είσαι ένα σκύλος με υψηλό iq, του έλεγα. Που ξέρεις; μπορεί να γίνεις και συγγραφέας.
Αυτό έβαζε το κεφάλι του στα πόδια και σήκωνε τα αυτιά με υπεροψία.
Το ροζ γκριφόν ήθελε να είναι το κέντρο του κόσμου.
Δεν το ικανοποιούσαν τα χάδια και οι αγκαλιές. Αδιαφορούσε για τα πειράγματα. Ορμούσε όταν έβλεπε να έρχεται κάποιος με απειλητικό ύψος. Μία φορά δάγκωσε την αδελφή μου, παρόλο που ήξερε πως θα το τιμωρούσα. Έτρεχε στη θέση του, άνοιγε ένα βιβλίο και ξεκίναγε το διάβασμα. Κάπως έτσι γλίτωνε την τιμωρία.
Ήταν το δώρο του μπαμπά στα δέκατα γενέθλια μου. Εγώ είχα ζητήσει ένα ποδήλατο με πέντε ταχύτητες και κράνος, αλλά ήταν πολύ ακριβό.
Το ροζ γκριφόν ήταν τσάμπα και είχε μεγαλύτερη αξία από το ποδήλατο. Στην αρχή δεν του μιλούσα.
Είμαι άντρας, του έλεγα. Δεν θέλω σκυλάκια στο δωμάτιο. Εγώ θέλω να είμαι μόνος, με Μ κεφάλαιο. Να μη με ακούει κανείς όταν μιλάω στον εαυτό μου, να μη μαθαίνει κανείς τα μυστικά μου.
Έτσι, άρχισα να το παραμελώ. Έκανα πως δεν υπήρχε. Το τάιζα σοκολατάκια, αυτά με το ολόκληρο φουντούκι, μπας και πνιγεί. Του έδινα να πιει βερμούτ και παραπατούσε στο μωσαϊκό. Του φόραγα μαντήλια σαν φούστες και το κούρευα σαν την Annie Lenox.
Έβαζα το “This is not a love song” και το χόρευα μπροστά του. Μετά, το έπαιρνα στα χέρια και το πετούσα στο αέρα, ενώ αυτό έκλεγε.
Το ροζ γκριφόν γούσταρε τα μπισκότα με της επικάλυψη σοκολάτας, έβλεπε τον ιππότη της ασφάλτου και χόρευε σε ηλεκτροπόπ ρυθμούς.
Μύριζε το τασάκι με τα αποτσίγαρα του μπαμπά και εθίστηκε στο αλκοόλ.
Καθόταν στην θέση του με ένα βιβλίο ανοικτό μπροστά του και είχε μονίμως λόξιγκα. Είχε διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία της βιβλιοθήκης. Ακόμα και την ερωτική αρμονία που είχα κρυμμένη πίσω από τον Σαίξπηρ.
Ερχόταν κουνιστό χωρίς να βγάλει άχνα και κούρνιαζε στα πόδια μου την ώρα που έγραφα.
Κάθε φορά που έκανα λάθος, μου δάγκωνε το πόδι. Εγώ καταλάβαινα πως κάτι δεν έκανα καλά και το ξανάγραφα. Και αυτό πάλι με δάγκωνε. Το πόδι μου γέμισε μελανιές, αλλά τα λάθη δεν τέλειωναν ποτέ.
Τότε ήταν που γίναμε αχώριστοι. Δούναι και λαβείν. Αυτό με διόρθωνε κάθε φορά που έκανα λάθος και εγώ του έδινα φαΐ, σοκολατάκια και αλκοόλ.
Και χάδια. Γιατί το ροζ γκριφόν αναγνώριζε μόνο τα δικά μου χέρια. Και εγώ τη δική του γλώσσα που αν δεν με έγλυφε στο λαιμό κάθε βράδυ, δεν μπορούσα να κοιμηθώ.
Με ακολουθούσε παντού. Δεν έκανα βήμα χωρίς αυτό. Όταν έδωσα πανελλήνιες ήταν εκεί. Καθόταν στο περβάζι του παραθύρου. Όταν δεν ήξερα τι να γράψω το κοίταζα και έβρισκα την λύση. Πέρασα πρώτος στο Πολυτεχνείο. Για χάρη του έζησα την πρώτη και ίσως μοναδική φορά ευτυχίας και όχι απλής χαράς. Και όταν ένιωσα κάτι διαφορετικό να γεννιέται μέσα μου, πως το σώμα μου ούρλιαζε σαν παγιδευμένη αλεπού και το ροζ έπνιγε τα όνειρα μου, σε εκείνο είπα το μυστικό μου.
Με τα χρόνια η ηλεκτροπόπ έγινε καμπαρέ, τα σοκολατάκια ηρεμιστικά και ο Παπαδιαμάντης ερωτεύτηκε την Σάρα Κέιν.
Το νέο μου διαμέρισμα λάμπει από τα στρας. Παντού χρυσά τούλια, πολύχρωμα ρούχα και ένας καθρέπτης.
Στέκομαι μπροστά του και ρωτάω τι είναι πιο όμορφο. Εγώ ή αυτό που βλέπω.
Την ημέρα αγοράζω ρούχα, κλείνω ραντεβού και γράφω ονόματα σε ατζέντες.
Το βράδυ τρέχω στο μαγαζί. Αλλάζω ρόλους. Φοράω στρας, χορεύω, γίνομαι ό,τι φοβάμαι.
Βλέπω τα πρόσωπα των αντρών να ιδρώνουν .
Ψάχνω για μία σταγόνα ευτυχίας, αλλά ακόμα και η χαρά δεν σηκώνει πια το τηλέφωνο.
Μόνο η βιβλιοθήκη μένει ίδια. Στο τοίχο, με το χρώμα να ξεθωριάζει και τα βιβλία να σχίζονται από την υγρασία.
Κάθε πρωί που γυρίζω από την δουλειά, κάθομαι και την κοιτάω. Το κενό δεν λέει να κλείσει. Μία κόκκινη πετσέτα γεμάτη ροζ τρίχες κουνιέται ελαφρά και ένα δάγκωμα στο πόδι επιμένει. Πάλι κάνω λάθος. Όπως και χτες και προχθές και πάντα.
Μα δεν θέλω να κάνω το σωστό. Πώς αλλιώς θα αισθάνομαι το ροζ δάγκωμα του.
Ξαπλώνω μόνος. Περιμένω. Ο ήλιος έχει βγει. Ένα ελαφρύ γλείψιμο γαργαλάει το λαιμό μου
Τα μάτια κλείνουν.
ΘΕΑΤΡΙΚΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ 